Miriam i Antoine Besson są po rozwodzie.

Miriam chciałaby uzyskać wyłączną opiekę nad synem Julienem, aby ochronić go przed ojcem, który — jak twierdzi — jest brutalny. Z kolei Antoine przedstawia siebie jako lekceważonego rodzica. Przydzielony do sprawy sędzia zarządza wspólną opiekę nad dzieckiem. Julien staje się zakładnikiem narastającego konfliktu pomiędzy rodzicami. Przyparty do muru stara się zapobiec najgorszemu.

Reżyser scharakteryzował „ JESZCZE NIE KONIEC” w następujący sposób: „To film zbudowany na strachu. Ów strach budzi człowiek gotowy zrobić wszystko, by odzyskać kobietę, która z kolei chce od niego odejść i uciec przed jego agresywnym zachowaniem. Postać Antoine’a jest źródłem ciągłego zagrożenia dla wszystkich wokół niego. (…) Kobiety, które doświadczyły przemocy domowej, jak bohaterka grana przez Léę Drucker, żyją w ciągłym stanie podwyższonego pogotowia. Doskonale wiedzą, że zagrożenie może pojawić się wszędzie i w dowolnym momencie ― a wtedy nikt nie jest bezpieczny”.

„Małe, wielkie kino, które porusza do głębi.”

Barbara Hollender - Rzeczpospolita

„Xavier Legrand odkryciem sezonu. Jego film wbija w fotel. Widzów zostawia w ciszy.”

Krzysztof Kwiatkowski – Gazeta Wyborcza

"Jeszcze nie koniec" okazuje się filmem przewrotnym, a jednocześnie dojrzałym i pozbawionym zbędnego efekciarstwa.”

Piotr Czerkawski - Filmweb