Taki sobie film przygodowy
Film średnio wciąga, ale są w nim ładne francuski

Film udany
W przypływie filmie pseudo-historycznych (Polacy tu byli chyba prekursorami ze swoimi "Ogniami i mieczami" czy "Quo vadisami") spodziewałem się czegoś pompatycznego niemal na miare Władcy pierścieni z ładnymi scenami szczęku oręża i szczerze mówiąc film zaskoczył mnie lekko im plus. Oczywiście cały patos tworziny przez te rozwiane grzywy koni, i tyrady Artira był przyjemnie tonowany zabawnymi wstawkami Borsa i innymi komediowymi wręcz scenami. Umiejętnie wpleciony wątek miłosny, który nie wywołuje torsji, a nawet jest na czym oko zawiesić. Generalnie film jest o rycerzach, o ideałach rycerskich, o średniowiecznej inkwizycji, aczkolwiek i tak trudno ocenić to z punktu historycznego, gdyż istnieją pewne przesłanki, że Artur był rzymskim oficerem. Istnieją równierz pewne kujące w oczy nielogiczności, generalnie jednak akcja wciąga i trzyma w napięciu.

Film nastrojowy
Film jest niestety trochę nużący i momentami sztuczny (dialogi i prowadzenie aktorów), jednak jako jeden z niewielu filmów podejmuje próbę oceny tożsamości europejskiej i ukazuje zagrożenia jakim ulega cywilizacja europejska. Ostatni film który miał podobne ambicje to francuski "Smak życia", jednakże "Ruchome słowa" to zupełnie inny gatunek; nastrojowy, kontemplacyjny i raczej dla wytrwałych.