Jedna z najważniejszych premier kinowych 2012 roku, „Jesteś Bogiem” w reżyserii Leszka Dawida, to oczekiwany od blisko dekady film o legendarnej grupie Paktofonika, która na zawsze zmieniła oblicze polskiego hip-hopu.
Za sprawą niezwykłej historii Piotra Łuszcza - „Magika” (Marcin Kowalczyk), Sebastiana Salberta - „Rahima” (Dawid Ogrodnik) i Wojciecha Alszera - „Fokusa” (nagrodzony Złotymi Lwami za rolę w „Chrzcie” Tomasz Schuchardt) rzesze wiernych fanów PFK, a także kinomani spragnieni prawdziwego obrazu Polski, prześledzą losy trzech kumpli z Mikołowa i Katowic, którzy dzięki oryginalnym utworom, takim jak słynny „Jestem Bogiem”, stali się głosem pokolenia młodych Polaków. U boku utalentowanych młodych aktorów wystąpili między innymi: Marcin Dorocińcki, Dorota Kolak (Złote Lwy Festiwalu w Gdyni za rolę w „Jestem twój”), Przemysław Bluszcz i Arkadiusz Jakubik. Obraz „Jesteś Bogiem”, wyprodukowany w studiu Kadr, mającym na koncie takie kultowe produkcje, jak „Baby są jakieś inne”, „Sala samobójców” i nagrodzony Złotymi Lwami „Rewers”, ukaże dramatyczne losy zwykłych kumpli z osiedla, którzy za miłość do muzyki, wolności i niezależności gotowi byli zapłacić najwyższą cenę.

Paktofonika powstała w 1998 roku, a jej nazwę, oznaczającą „pakt zawiązany przy brzmieniu głośnika”, wymyślili Magik i Rahim. Trzy wydawnictwa zespołu: „Kinematografia”, mini album „Jestem Bogiem” oraz „Archiwum kinematografii” sprzedały się w gigantycznych nakładach. Wkrótce po premierze „Kinematografii” fanami Paktofoniki wstrząsnęła wiadomość o samobójczej śmierci Magika.

Relacja z publicznego czytania scenariusza „Jesteś Bogiem” w Teatrze Studio w Warszawie:

„To nie jest kolejna wzruszająca bajka o dobrych wykluczonych, ale radykalna opowieść o świecie, ten, kto nie walczy, idzie na dno. Oparta na faktach, szczegółowo zdokumentowana, doskonale skonstruowana, wydobywa sprzeczności hip-hopu. Z jednej strony buntownicze teksty przeciwko systemowi, z drugiej marzenie o karierze, pieniądzach, furach i komórach. To wszystko na tle Śląska lat 90., gdzie tradycyjny model życia opartego na etosie pracy i religii rozpada się w proch pod ciśnieniem bezwzględnej ekonomii. Gdzie rzeczywistość wykoleja się, a razem z nią wypadają z torów ludzie.” Roman Pawłowski, Gazeta Wyborcza